Pełna nazwa miasta brzmi Santiago de León de Caracas. Stolica Wenezueli jest położona 11 kilometrów od morza. Miasto jest piękne i słoneczne, otoczone górami, ma jednak ciemną stronę – boryka się ze zorganizowaną przestępczością, uchodzi za jedno z najniebezpieczniejszych. Dodatkowo Wenezuelą targają niepokoje społeczne, regularnie przeradzające się w masowe protesty. Czy zwiedzanie Caracas jest ryzykowne dla Europejczyka?
Historia powstania Caracas
Spis treści
Miasto zostało założone w 1567 roku, wcześniej dolinę zamieszkiwała rdzenna ludność. Przez wiele lat region ten był świadkiem brutalnej walki między najeźdźcami z Europy a tubylcami. Plemiona wenezuelskie walczyły pod wodzą legendarnego Tamanaco. Kolonizatorzy zbudowali wcześniej w tym miejscu dwie osady – Hato de San Francisco i Villa de San Francisco. Obie zostały zniszczone przez autochtoniczną ludność. Rdzennych Wenezuelczyków ostatecznie pokonał kapitan Diego de Losada. W roku 1577 Caracas zostało stolicą Prowincji Wenezueli Imperium Hiszpańskiego.
W XVI i XVII wieku na wybrzeże Wenezueli często napadali piraci, jednak góry chroniły stolicę przed ich zakusami. Gospodarka miasta opierała się na handlu kakao i handlu niewolnikami, których sprowadzano z Afryki. Caracas nękały liczne klęski. W roku 1595, podczas wojny hiszpańsko-angielskiej, stolica została zaatakowana przez Brytyjczyków. Najeźdźcy splądrowali i podpalili miasto. Z kolei w latach trzydziestych XVII wieku drzewa kakaowca opanowała tajemnicza zaraza, z którą lokalni rolnicy nie potrafili sobie poradzić. W 1641 miasto zostało ponownie zniszczone, tym razem przez trzęsienie ziemi. Straty były ogromne, a odbudowa trwała latami.
W XIX wieku Wenezuelczycy rozpoczęli walkę o niepodległość, którą udało się uzyskać w 1821 roku. Powstaniom przewodził Simón Bolívar, zwany El Libertadorem, wizjoner głoszący wyzwolenie Ameryki Południowej spod władzy Hiszpanii i zniesienie niewolnictwa. Co ciekawe na cześć Bolívara nazwano dwa nowo powstałe państwa – Boliwię i Wenezuelę, której pełna nazwa brzmi Boliwariańska Republika Wenezueli. Kult przywódcy przetrwał po dziś dzień.
W XX wieku, dzięki przychodom z wydobycia ropy naftowej w Wenezueli, stolica rozwijała się i rosła. W 2010 roku po rewolucji boliwariańskiej, kraj opanował kryzys społeczno-gospodarczy, powodując chaos na ulicach miasta i wzrost przestępczości.
Jak dostać się do stolicy Wenezueli?
Najlepszy czas na podróż do Wenezueli to pora sucha, czyli okres od września do kwietnia. 21 kilometrów od Caracas znajduje się największe lotnisko Wenezueli – port lotniczy im. Simóna Bolívara. Do Caracas można dolecieć bezpośrednio z Europy, dzięki regularnym lotom z Madrytu, Rzymu czy Frankfurtu. Następnie z lotniska do miasta można dojechać taksówką (informację o tym, jaką taksówkę wybrać, zajdziesz w akapicie poniżej).
Nie ma połączeń kolejowych między Caracas a sąsiednimi krajami, za do stolicy Wenezueli można dojechać autobusem bez przesiadek z Kolumbii i z Brazylii.
Caracas przestępczość
Caracas uważane jest za jedno z najniebezpieczniejszych miast na świecie, czy słusznie? Wskaźniki przestępczości w Wenezueli są rzeczywiście wysokie. Największe problemy to zorganizowana przestępczość, morderstwa, porwania i handel narkotykami. Turyści narażeni są przede wszystkim na rabunki i kradzieże kieszonkowe. Co zrobić, żeby uniknąć niebezpiecznych sytuacji? Staraj się nie nosić przy sobie całej gotówki, a jeśli już musisz, podziel ją na części i schowaj w różnych miejscach. Pod żadnym pozorem nie można korzystać z nielicencjonowanych taksówek. Poruszaj się taksówkami zrzeszonymi w organizacji Anfitriones de Venezuela, do której należą korporacje taksówkarskie: Taxitour, Taxi Astrala oraz Taxi Utac.
Funkcjonowanie państwa destabilizują masowe protesty. Przed wyjazdem warto sprawdzić aktualną sytuację w kraju na stronie internetowej polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Podróż do Caracas jest ryzykowna, ale stosując się do zasad bezpieczeństwa można ograniczyć zagrożenie do minimum.
Co warto zobaczyć w Caracas
Caracas to miasto różnorodne, pełne sprzeczności – z jednej strony piętrzą się wieżowce, a z drugiej strony znajdują się parki, gdzie można odpocząć w cieniu drzew; w jednej części miasta biedni tłoczą się w slumsach, podczas gdy w dzielnicy obok bogaci opływają w luksusy w wystawnych willach.
Uniwersyteckie Miasto Caracas, zaprojektowane przez Carlosa Raúla Villanueva, pozostaje jedynym kampusem uniwersyteckim z XX wieku, który został wpisany na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. Zwiedzając miasto, koniecznie trzeba zajrzeć do Muzeum Sztuki Współczesnej, w którym znajdują się prace między innymi: Picassa, Moneta, Kandinskiego, Légera, Mondriana, Warhola i Bacona. Warto wybrać się do El Hatillo. Dzielnica kiedyś stanowiła osobne miasto, które zostało wchłonięte przez rozrastające się Caracas. El Hatillo jest jednym z niewielu zachowanych do dziś przykładów urbanistyki i architektury kolonialnej. Niedaleko Caracas znajduje się Park Narodowy El Avila, znany z zapierających dech w piersiach widoków i wysokich wodospadów.
Pałac Miraflores
Siedziba prezydenta i rządu Wenezueli. Majestatyczny pałac w stylu neoklasycystycznym wybudowano w 1884 roku według projektu Giuseppe Orsiego de Mombello. Budynek otaczają ogrody w stylu francuskim.
Plac Bolivara
Plaza Bolívar jest sercem starego miasta. Na samym środku placu znajduje się konny pomnik El Libertadora. Plac, otoczony przez kolonialne budynki porastają stare drzewa, mieszczą się przy nim dwa z najważniejszych obiektów w państwie – Capitolio Nacional, siedziba Zgromadzenia Narodowego i Archikatedra św. Anny.
Archikatedra św. Anny w Caracas
Pierwotnie w tym miejscu znajdował się siedemnastowieczny kościół św. Jakuba. Budynek zniszczyło tragiczne trzęsienie ziemi w 1641 roku. Katedrę budowano stopniowo przez ponad sto lat. Budynek jest dziełem kilku architektów. Trzęsienia ziemi w latach 1766 i 1812 znów spowodowały poważne uszkodzenia. Konieczna była odbudowa. Archikatedrę wzniesiono z kamienia, składa się z pięciu naw, jest wsparta 24 filarami. Nad budynkiem góruje wieża z zegarem. W kościele można podziwiać obrazy: Zmartwychwstanie Rubensa, Ofiarowanie Maryi Murillo oraz Ostatnią Wieczerzę Arturo Micheleny. Organistą w katedrze był Juan Bautista Plaza, znany wenezuelski kompozytor. To miejsce związane z najważniejszą postacią w historii Wenezueli – Simónem Bolívarem. Został tu ochrzczony, a także pochowany, później jego zwłoki przeniesiono do Panteonu Narodowego. Do dziś w katedrze spoczywają rodzice i żona El Liberadora.
