Kultura Japonii – ciekawostki o kraju kwitnącej wiśni

Japonia nie od dziś zadziwia swoją nieoczywistą kulturą, kuchnią i trendami, a mieszkańcy kraju kwitnącej wiśni wyróżniają się swoim oryginalnym stylem i kolorowym ubiorem. Powszechnie Japonia kojarzy się z większymi lub mniejszymi dziwactwami i zaprzeczeniem temu, co znane Europejczykom. To stąd wywodzi się sztuka rysowania mangi i tu swój początek miały pierwsze sztuki walki. Słodkie pluszaki, neonowe ulice i nowoczesne budowle to jeszcze nie wszystko, czym może zaciekawić kraj pełen inności!

Wycieczka do Japonii i szok kulturowy

Wybierając się do kraju, którego kultura znacząco różni się od znanych obyczajów, większość podróżujących nie spodziewa się wynikających z tego tytułu okoliczności. Prawdą jest, że zderzenie stereotypowego, europejskiego myślenia z postrzeganiem świata obywateli odległych kontynentów może wywołać szok kulturowy. Co to takiego? Szokiem kulturowym nazywa się stan, który wywołuje nieprzyjemne odczucie inności, wynikające z różnic kulturowych lub innych oczekiwań, dotyczących jakiegoś środowiska. Delikatnego wstrząsu można doznać wyjeżdżając na wakacje, a nawet krótką wycieczkę do mniej znanych miejsc. Kultura Japonii zdecydowanie może zaszokować polskiego turystę. Odważnie ubierający się młodzi ludzie, kelnerki w restauracjach przebrane za pokojówki, bogactwo niespotykanych produktów, w różnych wariacjach smakowych i telewizyjne programy wywołujące śmiech przez łzy mogą wprawić w małe zakłopotanie. Jak się tu odnaleźć? Warto dowiedzieć się paru ciekawostek na temat kultury tego kraju przed planowaną podróżą.

Japonia – informacje

Japonia, zwana krajem kwitnącej wiśni lub wschodzącego słońca to kulturowe bogactwo i krajobrazy wprawiające oko w zachwyt. Państwo to położone jest na wschodnim wybrzeżu Azji i składa się z czterech przynależących wysp: Hokkaido, Honsiu, Kiusiu oraz Sikoku, które usytuowane są po zachodniej stronie Oceanu Spokojnego. Do Japonii należą także mniejsze wyspy, których jest aż 6848! Można tu zaobserwować połączenie tradycji z nowoczesnością, gdyż kraj ten jest niesamowicie dobrze rozwinięty. Japończycy są biegli w nowinkach technologicznych, szczególnie z zakresu robotyki i są światowymi pionierami w tej dziedzinie. Żyje tu ponad 126 milionów mieszkańców.

Z informacji o Japonii: urzędowym językiem jest japoński, walutą jen, a stolicą Tokio. Różnica czasu wynosi 7 godzin w przód od czasu uniwersalnego, a cały kraj stanowi wielką monarchię zarządzaną przez cesarza. Klimat jest mocno zróżnicowany. Latem w północnej części wysp średnia temperatura wynosi około 20 stopni Celsjusza, natomiast zimą jest mroźno i temperatura może spaść nawet do -40 stopni Celsjusza. Na południu kraju jest zdecydowanie cieplej i amplitudy temperatur są dużo mniejsze. Mieszkańcy narażeni są na częste występowanie monsunów, docierających z Chin, Indii oraz Korei. Różnice klimatu przyczyniają się do bogactwa flory i fauny na terenie wysp, a więcej informacji o Japonii i jej krajobrazowych perełkach można wyczytać z każdego turystycznego przewodnika.

Większość powierzchni kraju zajmują tereny górzyste. Od południowo – wschodniego wybrzeża Azji, aż po Alaskę rozpościera się łańcuch górski, którego wiele szczytów piętrzy się na ponad 2000m n.p.m., a wzdłuż wyspy Honsiu biegnie łańcuch Japońskich Alp – najwyższych japońskich szczytów. W Japonii znajduje się dużo aktywnych wulkanów, a jeden z nich osiągający wysokość 3776m n.p.m. położony jest pomiędzy Japońskimi Alpami a Tokio. Jest tu wiele zieleni i lasów, szczególnie bambusowych, a niezwykłym stworzeniem zamieszkującym te tereny jest salamandra olbrzymia, osiągająca długość 1,5m!

Japonia – turystyka

Japonia może pochwalić się świetnie rozwiniętą bazą turystyczną, co zachęca niejednego podróżującego do wybrania się na ten kraniec świata, przepełniony naturalnymi walorami przyrody. Znajdują się tu liczne mineralne źródła i gejzery, parki narodowe, czynne wulkany, jeziora, czy też tereny narciarskie. Wielu turystów przyjeżdża podziwiać unikalny styl budownictwa, szczególnie tradycyjnej Japonii, ale także uroki świątyń buddyjskich i szintoistycznych. Na ulicach miast odbywają się często festiwale oraz obchodzone są różne święta, więc nie łatwo o nudę. Z pewnością nie da zwiedzić się tego kraju w jeden weekend i pobyt należy dokładnie zaplanować.

Podróż do kraju kwitnącej wiśni nie wiąże się z wystąpieniem zagrożenia sanitarno – epidemiologicznego, a miejsce jest bezpieczne dla odwiedzających. Nie ma potrzeby ubiegania się o wizę, jeśli pobyt nie będzie przekraczał 90 dni. Bardzo dobrze rozwinięta jest sieć połączeń komunikacyjnych i bezproblemowo można podróżować po całym państwie. Ważną informacją jest, że międzynarodowe prawo jazdy w Japonii nie jest uznawane, więc niemożliwe jest podróżowanie autem, podczas krótkiego pobytu. Wbrew powszechnej opinii wycieczka do tego kraju nie jest droga. Największy koszt to niewątpliwie bilety lotnicze, jednak będąc na miejscu, koszty noclegu, bilety komunikacji miejskiej, czy też jedzenie nie są zbyt drogie.

Japonia – kiedy jechać?

Na jaki termin zaplanować wyjazd, aby skorzystać z wszystkich atrakcji i zaoszczędzić jak najwięcej pieniędzy? W Japonii właściwie nie ma czegoś takiego jak sezon turystyczny, a do państwa odwiedzający przybywają przez cały rok. Termin wizyty należy ustalić w zależności od tego, na czym najbardziej zależy podróżującemu. Warto wybrać się zimą, by zjeżdżać na nartach z japońskich stoków lub wiosną, by podziwiać rozkwit pąków urokliwych wiśni. Są to jednak terminy, które będą nas kosztować najwięcej. Tańszym okresem jest czas wakacyjny. Latem występują idealne warunki do opalania, a temperatury są wysokie. Jesienią jest chłodniej, ale równie malowniczo, gdyż roślinność mieni się wielobarwnymi kolorami i czas ten jest najmniej oblegany przez turystów.

Hanami i czas kwitnienia wiśni

Ważnym wydarzeniem w kulturze Japonii jest czas kwitnienia wiśni, nazywany Hanami. Drzewa te i ich rozkwitające białe lub różowe pąki kojarzone są z tym państwem na całym świecie. Sezon kwitnienia rozpoczyna festiwal – Ume Hanami. Tradycja ta angażuje ludność do podziwiania i doceniania piękna budzących się kwiatostanów, a pierwsze przesłanki na jej temat datuje się na VII wiek. Święto to kojarzone jest z ulotnością i przemijaniem, ale jego wydźwięk ma radosny charakter i zachęca do cieszenia się życiem. Rodziny ze znajomymi gromadzą się na piknikach i spotkaniach w parkach, wspólnie jedzą i podziwiają. Inaczej rozkwitają drzewa w różnych częściach kraju, począwszy od Okinawy, do leżącego na północy Hokkaido. Niestety okres kwitnienia jest krótki. Opracowywane są nawet specjalne prognozy dla okresów rozkwitu w poszczególnych częściach państwa. Najlepszym miejscem do podziwiania sakury jest ogród Shinjuku Gyoen, rozciągający się na około 50 hektarów, w którym rośnie ponad 1000 drzew – można poczuć się tu jak w bajce!

Kultura japońska

Kultura Japonii intryguje swoją odmiennością. Japończyków wyróżnia tradycyjny strój oraz różnorodność obyczajowa. Mają doskonałą kuchnię i obchodzą wiele tradycyjnych świąt. Odróżniają się od Europejczyków zupełnie innym postrzeganiem świata, który często wynika z ich wierzeń i odosobnienia, ze względu na izolację wyspy od reszty kontynentu.

Japonia – religia

W Japonii wyróżnia się dwie największe religie, którymi są buddyzm i szintoizm, jednak żyją tu też mniejszości, wyznające chrześcijaństwo oraz islam. Nie ma wybranej uprzywilejowanej religii, a Japończycy są narodem otwartym i bardzo tolerancyjnym dla wyznawców innych wierzeń. Można zauważyć, że w ich życiu tradycja i kultura przewyższa praktykowanie religii. Pierwszą wiarą Japonii był oryginalny szintoizm, jednak obecnie najwięcej obywateli tego państwa wyznaje buddyzm, który przybył z Chin i Korei około VI wieku. Zanim religia ta stała się dominującym wyznaniem, w pierwszej kolejności zyskała zwolenników wśród ludzi wyższych sfer. Szintoizm nie został jednak całkowicie wyparty i zastąpiony przez nową religię. Jest podobnie ważny, a czasem oba te wierzenia łączą się w sercach i głowach Japończyków. Istnieje nawet wśród mieszkańców powiedzenie, mówiące o tym, że człowiek rodzi się szintoistą, a umiera jako buddysta.

Religia w Japonii – buddyzm

Buddyzm w Japonii został przyjęty przez władcę, a ludzie bardzo sceptycznie podchodzili do nowej, nieznanej religii. Zaczęto budować klasztory, w których zagościli mnisi, ubrani w skromne kreacje. Japończykom spodobała się nowa kultura i architektura, która przywędrowała wraz z nowym wierzeniem, a z czasem sami zaczęli sprowadzać elementy nowego kultu, takie jak posągi, figury i stroje. Od wprowadzenia buddyzmu nastąpił znaczny rozwój technologii i sztuki, szczególnie zaczerpniętego z Chin pisma. Buddyzm wzbogacał życie oraz ukazywał nową ścieżkę życia po śmierci, dzięki czemu Japończycy wyzbyli się trosk i zmartwień. Traktowano buddyzm jako ulepszenie ich dotychczasowego wierzenia. Religia ta idealnie wpasowała się w ich kulturę, pozostając dominującą do dnia dzisiejszego. Buddyzm dąży do osiągnięcia wiecznego szczęścia i oświecenia, zakładając że celem życia jest osiągnięcie tak zwanego przebudzenia.

Za założyciela tego wyznania uznaje się Siddhartha Guatama, którego nauki zostały spisane w zbiór, zwany Dharmą i stanowią podstawę tej religii. Mądrości zawarte przez Buddę namawiają do duchowej przemiany i pracy nad rozwojem, odrzucając sakramenty, składanie ofiar i ceremoniały. Istnieje pięć wyznaczonych zasad, których należy się trzymać. Pierwsza z nich zabrania zabijania żywych istot i namawia do życia z nimi w zgodzie. Kolejna zabrania kradzieży, natomiast trzecia wskazuje na wyzwolenie się z pragnienia i właściwe zachowania seksualne. Dwie ostatnie mówią o tym, by wystrzegać się nieprawdy i zachować jasność umysłu, by osiągnąć stan całkowitego oświecenia.

Japońska wiara – Shintoizm

Shintoizm lub Szintoizm, oznaczający „drogę bóstw”, to pierwotna religia Japonii, oparta na animizmie. Wierzenie to jest naturalne, nie ma konkretnego założyciela oraz osoby głoszącej jej założenia, tak samo jak przez długi czas nie posiadano żadnej księgi, ze spisanymi dogmatami wiary. W VIII wieku spisano mity, modlitwy, obrzędy i zaklęcia w dwóch księgach: Kojiki i Nihonshoki. Szintoizm zakłada, że każde otoczenie człowieka, bez względu na przyjętą formę i strukturę, w której występuje posiada siłę lub ukrytego ducha. Może być to przedmiot, zarówno jak element przyrody. Umownie liczba bóstw, których istnienie wyznają szintoiści bliska jest ośmiu milionom i stanowi symbol, mówiący o ich niezliczonej ilości. Do głównych założeń, należy utrzymywanie ładu na świecie, życie w zgodzie z ludźmi, bóstwami i ich wolą oraz utożsamianie się z bogami, w których – jak wierzą, zamieniają się po śmierci.

Japońskie święta

Japonia święta obchodzi hucznie, często towarzyszą im różne festiwale. Wiele z nich wynika z tradycji lub religii, a niektóre swoją historią sięgają nawet tysiąca lat. W każdej części Japonii praktycznie co dzień odbywają się obchody jednego z nich. Dużo świąt związanych jest ze zmieniającymi się porami roku. Japończycy szczególnie celebrują pożegnanie roku starego i nadejście nowego. Shogatsu, czyli Nowy Rok trwa w tym kraju aż 3 dni, od pierwszego do trzeciego stycznia. Są to dni wolne od pracy, a sklepy są zamknięte. Zamiast upojnego świętowania, obchodom towarzyszy wspólny, rodzinny posiłek, a także modlitwy. W tym okresie wiele osób poświęca się refleksjom i zadumie, w związku z zakończeniem pewnego życiowego etapu.

Innymi świętami, którym towarzyszy zmieniająca się aura są: Setsubum – związane z nadejściem wiosny oraz liczne śniegowe festiwale, odbywające się w styczniu i lutym, jak Yuki Matsuri, zrzeszający tysiące turystów. W maju odbywają się obchody związane ze Świętem Trzech Świątyń – Sanja Matsuri, na cześć fundatorów i założycieli Sensō-ji. Przez ulice przechodzą tego dnia barwne pochody, a uczestnicy noszą na rękach lub plecach upamiętniające kapliczki. Rodzajem święta zmarłych jest Bon, przypadające na połowę sierpnia. W celu wskazania duszy drogi powrotu do domu zapala się lampki, które często puszcza się z nurtem rzeki, ofiarowuje się zmarłym jedzenie oraz wykonuje specjalny taniec.

Ciekawym świętem jest Tanabata, obchodzone w zależności od regionu – 7 lipca bądź sierpnia. Tradycja tego dnia wiąże się z legendą, mówiącą o spotkaniu na niebie dwóch gwiazd drogi mlecznej: Ataira i Wegi. Japończycy tego dnia piszą swoje marzenia na wielokolorowych karteczkach, które mocują następnie do pędów bambusa.

Niektóre ze świąt wywodzą się z religii, jak zaczerpnięte z szintoizmu święto rolnicze. Za główne źródło żywności Japonii odpowiadają mokre uprawy. Obchody polegają na modlitwach o dobre i udane zbiory. Podobne jest także Święto Sadzenia Ryżu, podczas którego młode dziewczynki ubrane w tradycyjne kimono, w rytm muzyki zasiewają ryżem pola. Z kolei jesienią miejsce mają święta dziękczynne, poświęcone zbiorom. Wśród innych japońskich świąt można wyróżnić: uzyskanie pełnoletności, Dzień Zieleni, Dzień Obecnego Cesarza, Święto Kwitnienia Wiśni i święta lokalne.

Japonia – tradycje

Wiele japońskich tradycji zakorzenionych jest w kulturze tak mocno, że praktykowane są do dnia dzisiejszego. Jedną z nich stanowi ceremonia parzenia herbaty. Zwyczaj ten wywodzi się z buddyzmu Zen, a niektórzy Japończycy zgłębiają jego tajniki u specjalnych mistrzów. Najczęściej parzony naparem jest matcha – rodzaj zielonej i sproszkowanej herbaty. Rytuałowi towarzyszyły dawniej wystawne ceremonie. Obecnie wystarczy spotkanie w gronie znajomych i celebrowanie chwili. Odpowiednio zaparzony napar, ma nie tylko dobrze smakować i umilić chwile, ale służy także do oczyszczenia ciała i umysłu.

Z tradycją Japonii kojarzone bardzo często są gejsze, czyli panie do towarzystwa. Niezwykłe stroje i mocne makijaże to atrybuty młodych kobiet, których zadaniem było zabawianie społeczeństwa podczas małych przyjęć, poprzez muzykę i taniec. Od wieków, pojawiają się one w kulturze Japonii, jednak ich popularność zdecydowanie spada. W Kioto i Tokio dalej funkcjonują szkoły, kształcące nastoletnie dziewczynki na damy do towarzystwa.

Mówi się powszechnie, że tradycje japońskie istnieć będą, dopóki istniał także będzie naród. Inne obyczaje w Japonii mówią o tym, żeby samodzielnie uzupełniać napoje lub zdejmować buty przed wejściem do świątyń, domów oraz niektórych restauracji.

Tradycyjny strój japoński

Tradycjom podlega także japońska moda, a przykładem ludowego stroju jest kimono. Początkowo słowem tym określano każde ubranie, a obecnie nazwa ta odnosi się do określonego, tradycyjnego ubioru Japończyków.

Japonia – kimono

Wyróżnia się wiele rodzajów oryginalnego stroju, który zakłada się, w zależności od uroczystości. Inaczej skonstruowany jest strój dla kobiet i mężczyzn. To, w co ubiorą się Japończycy definiowane jest także przez pogodę i aktualną porę roku. Strój ten nie należy do komfortowego ubioru, a jego zakładanie wymaga czasu oraz pomocy innych osób. Jest to także droga inwestycja, bowiem dobranie wszystkich elementów i dodatków to koszt około dwudziestu tysięcy złotych. Niewątpliwie podkreśla to społeczny status i jest znakiem zamożności rodziny. Trudność sprawia pranie takiego kostiumu, gdyż przed czyszczeniem należy niektóre elementy rozpruć, a po wyschnięciu zszyć ponownie. Wśród tradycyjnej japońskiej mody wyróżnia się kimono:

• Kurotomesode, które jest najbardziej uroczystym strojem. Mogą nosić go jedynie mężatki. Wykonany jest z jedwabnego, czarnego materiału z licznymi zdobieniami. Posiada na piersiach wyhaftowany herb rodu. Kimono to zakładają najczęściej matki, podczas uroczystości ślubnych ich dzieci.
• Furisode, strój który jest równie uroczysty, ubierany przez młode dziewczyny na uroczystość pełnoletności lub zaślubin. Cechą charakterystyczną są długie, poszerzane rękawy i dodatkowy szeroki pas wiązany w talii.
• Montsuki, czyli kimono przeznaczone na uroczystości pogrzebowe, jednolite lub posiadające delikatne wzory.
• Irotomesode, strój ubierany przeważnie na śluby przez członkinie rodzin. Jednokolorowe kimono, zdobione jest licznymi herbami.
• Do mniej uroczystych kostiumów należą: Iromuji, Komon i Yukata, które zakładane są przez kobiety na bardziej codzienne okazje, np. parzenie herbaty.

Męskie kimono ogranicza się do jednego fasonu, ale może różnić się kolorami, które występują przeważnie w stonowanych barwach. Dodatki, kolory oraz materiał, z którego zostało wykonane kimono decydują o tym, na jakie uroczystości panowie ubiorą dany rodzaj stroju.

Ukłon japoński

Ciekawostki kultury Japonii dotyczą także mowy ciała, ponieważ wiele gestów ma przypisane do nich specjalne znaczenie. Według Japończyków komunikacja pozawerbalna pozwala podtrzymać tradycję i harmonijne stosunki między ludźmi. Jednym z ważnych gestów wykonywanych przez mieszkańców Japonii jest ojigi, czyli ukłon. Kłaniają się sobie na powitanie oraz pożegnanie, wyrażając w ten sposób szacunek drugiemu człowiekowi. Taki gest może być wykonany również w ramach przeprosin. W życiu codziennym ukłon wpisuje się w codzienną tradycję Japończyków. W zależności od tego, jaki ruch głową lub ciałem zostanie wykonany, inne znaczenie można przypisać temu gestowi. Lekkim skinieniem głową w dół wita się z bliskimi przyjaciółmi. Ukłon przeznaczony jest dla znajomych, jeśli jego kąt będzie miał 15 stopni, z kolei 30 stopni oznacza, że wyrażany jest z zamiarem okazania komuś szacunku, np. podczas oficjalnych spotkań.

Zawodnicy sumą kiwają sobie głowami pod kątem 20 stopni, natomiast mocno pogłębiony ukłon o kącie 45 stopni przeznaczony jest na szczególne okazje i jest to oznaka największego szacunku. Wykonując ukłon nie należy patrzeć się w oczy osobie, której jest dedykowany. Prawidłowa postawa to proste plecy i złączone nogi. Dłonie kobiet powinny luźno spoczywać na udach, w taki sposób, by nie stykały im się palce, natomiast mężczyzn sztywno przylegać z boku ciała. Powitalny skłon powinien być mniej głęboki niż ten na pożegnanie, a kłaniając się osobie, której należy oddać większy szacunek powinno wykonać się ukłon wiele głębszy i zaczekać z wyprostowaniem do momentu, w którym ta opuści pomieszczenie.

Japonia na talerzu

Japonia może zaskoczyć swoją wyjątkową kuchnią, którą cechuje bogactwo smaków, w tym umami, a większość potraw spożywa się przy użyciu pałeczek, zamiast standardowych sztućców. Kraj ten znany jest głównie z serwowania sushi – tradycyjnej japońskiej potrawy bazującej na doprawionym ryżu, warzywnych dodatkach i rybie. Sushi masterzy co chwilę przygotowują nowe, ciekawsze propozycje wariantów tego rodzaju jedzenia, komponując zestawienia, które podbijają gusta Japończyków i turystów z całego świata.

Kolejną ważną znaną japońską potrawą jest ramen, czyli zupa z makaronem pszennym, której podstawą jest mocno intensywny bulion – mięsny bądź warzywny. Ramen podawany jest w towarzystwie dodatków: porcji mięsa, jajka, kiełków fasoli mung, grzybów, szczypioru, tofu, czy też owoców morza. Danie to cieszy się coraz większą popularnością także w Polsce.

Japonia znana jest z nieoczywistych rozwiązań, do których można zaliczyć serwowanie surowego mięsa ryb lub wołowiny, koniny, czy drobiu. Potrawa ta funkcjonuje na talerzu pod nazwą sashimi i podbija gusta odważnych smakoszy. Bardzo często wykorzystywana jest technika obróbki dań, polegająca na panierowaniu, a następnie obsmażaniu ich w głębokim tłuszczu, czyli tempura.

Z ciekawostek o Japonii można dodać, że jest to kraj słodyczy, a na sklepowych półkach można odkryć przeróżne wariacje smakowe, znanych z Polski batoników lub przekąsek.

Japońska kultura jedzenia

W Japonii jedzenie stanowi bardzo ważny element kultury i tradycji, co przyczyniło się do wpisania na światową listę dziedzictwa UNESCO washoku, jako niematerialnego dziedzictwa Japończyków. Washoku opisywana jest, jako praktyka społeczna, która opiera się na zestawieniu, wiedzy, tradycji i umiejętności związanych z produkcją, przetwarzaniem oraz spożywaniem jedzenia. Japończycy dużą wagę przywiązują do spożywanych posiłków, bowiem z szacunkiem podchodzą do przyrody, a więc i składników, z których wykonywane jest pożywienie.

Japoński alkohol

Tradycyjnym japońskim napojem alkoholowym jest sake, powstający z ziaren ryżu o słodkawym smaku. Nie jest to wysokoprocentowy trunek, ponieważ zawartość alkoholu wynosi zaledwie 17 procent. Alkohol ten często dodawany jest do posiłków oraz spożywany, w celu oczyszczenia podniebienia przed każdym kolejnym kęsem. Sake wyglądem przypomina białe wino – jest bezbarwne lub delikatnie żółte. Rodzaje tego alkoholu różnią się wyczuwalnością i intensywnością smaku umami oraz kwasowością.

Japonia ciekawostki

Prawdą jest, że obok japońskiej kultury nie sposób przejść obojętnie, a zafascynowani turyści przyjeżdżają do tego kraju z całego świata. Jedną z ciekawostek pochodzącą z kraju kwitnącej wiśni jest to, że siorbanie i mlaskanie w czasie posiłku, uznawane jest jako podziw majstersztyku kucharskiego. Z kolei w automatach, stojących na japońskich ulicach można kupić wszystko, od gazet, przez ciuchy i bieliznę, a także produkty spożywcze. Co ciekawego skrywa jeszcze Japonia?

Najwyższy szczyt Japonii

Najwyższym szczytem Japonii jest Fuji – góra wysoka na 3776m n.p.m. i położona u schyłku trzech tektonicznych płyt, około stu kilometrów w kierunku południowo – wschodnim od Tokio. Uznawana jest przez Japończyków jako święty symbol, wywodzący się z szintoizmu. Wejście na najbardziej słynny szczyt możliwe jest tylko dwa razy w roku – w lipcu i sierpniu, a na samą górę prowadzą cztery szlaki. Widok pięknie wpisuje się w japoński krajobraz i zachwyca swym urokiem każdego odwiedzającego.

Japonia – ruch lewostronny

Ciekawostką jest, że w Japonii obowiązuje ruch lewostronny, którego historia rozpoczęła się w XVII wieku od wydania cesarskiego dekretu. Powodem, dla którego wprowadzona została ta zasada była możliwość kolizji na wąskich uliczkach, wśród poruszających się konno samurajów. Nosili oni przy swym lewym boku broń, którą zaczepiali się wzajemnie na drogach i ciężko było wyjaśnić, kto powinien ustąpić pierwszeństwa.

Japońskie rysunki

Popularnością w Japonii cieszy się sztuka rysowania mangi – malunków, układających się w komiczne historie, które przeznaczone są dla ludzi w każdym wieku. Podobnie znana jest także sztuka anime, na podstawie której tworzone są japońskie bajki i filmy. Wyróżnić należy także sztukę pięknego pisania – kaligrafię, wywodzącą się z dawnej kultury japońskiej, która do dziś obejmuje kilka piśmienniczych stylów i sprawia niemałe trudności w trakcie nauki.

Waluta w Japonii

Narodową japońską walutą jest jen, odgrywający dużą rolę na światowym rynku walut. Jego wartość budowała się przez długie lata gospodarczego rozwoju i obecnie wynosi około trzech polskich złotych. Dawniej jen dzielił się na riny i sety – części tysięczne oraz setne, w celu łatwiejszego operowania pieniądzem wprowadzone zostały mniejsze nominały.

Inne ciekawostki o Japonii

Z mniej znanych ciekawostek japońskiego świata jest to, że narodowym sportem jest sumo, ale popularnością cieszy się także basketball. W domach Japończyków je się, siedząc na ziemi, dlatego stoły zawsze mają blat usytuowany bardzo nisko. Jeśli żona nie może mieć dzieci – akceptowalne jest, żeby mąż miał kochankę. Narodowym mottem jest „pokój i postęp”, a drzewem – wiśnia. Najbardziej popularne pamiątki z wizyty w Japonii to porcelanowe kotki, maskotki HelloKitty, wachlarze oraz tradycyjne stroje lub ich elementy, np. chusty. Można niewątpliwie ten kraj kochać lub nienawidzić, ale pewne jest, że zachwyca swą kulturową różnorodnością na każdym kroku!