Rumunia słynie z tego, że była domem Drakuli – słynnego „wypijacza” krwi i kolorowych klasztorów na Bukowinie. Choć to najpopularniejsze rumuńskie identyfikatory, ten kraj ma jeszcze coś niezwykłego – najbardziej malowniczą drogę w Europie i jedną z najbardziej niebezpiecznych. Przyjrzyjmy się jej bliżej.
Rumuńska wyprawa, czyli garść podstawowych informacji
Rumunia to państwo „upchnięte” między Węgry i Serbię leżące nad Morzem Czarnym. Od 2007 roku należy do UE. Jest krajem gór, Siedmiogrodu i Transylwanii oraz pysznego wina. O czym warto pamiętać, wybierając się do Rumunii?
- Chłodniejszy, górski klimat: na wycieczkę do Rumunii najlepiej wybrać się w ciepłych miesiącach – lato lub wczesna jesień. Idealne będą czerwiec lub wrzesień.
- Dokumenty potrzebne do wjazdu. Rumunia, dzięki temu, że jest członkiem UE wystarczy dowód osobisty i winieta. Winietę można kupić od razu po przekroczeniu granicy. Jej koszt to 7 euro na miesiąc lub 3 euro na tydzień. Kup winietę online
- Zmiana czasu. Wjeżdżając do Rumunii musimy przestawić zegarki o godzinę do przodu.
- Opłaty za parkingi. W większości miast parkingi są płatne i czynne od 7.00 do 18.00.
- Używane języki. W Rumunii można rozmawiać w języku angielskim, niemieckim oraz węgierskim.
- Ubezpieczenie. Jak przy każdej podróży warto pamiętać o ubezpieczeniu, które pokryje koszty leczenia. Nawet jeśli nie ma tego w planie, warto pamiętać o ubezpieczeniu NNW, np. złamań. To przydatne, gdy wybierasz się w góry.
- Trzęsienia ziemi. Rumunia leży w obszarze, na którym trzęsienia ziemi mogą występować. Warto przygotować się na taką sytuację i nauczyć odpowiedniego zachowania oraz procedur medycznych.
Czym jest Transfagarasan?
Transfagarasan to rumuńska droga krajowa DN7 i ciągnie się w środkowej części kraju. Ma 151 km długości i jest jedną z najbardziej malowniczych tras Europy. Przecina grzbiet Gór Fogaraskich w południowych Karpatach. Jest drugą z rumuńskich kultowych na Wołoszczyźnie. W szczytowym miejscu znajduje się najdłuższy rumuński tunel o długości 884 m. Jest największą atrakcją Rumunii.
Na trasie obowiązuje ograniczenie prędkości do 40 km/h z powodu wysokich spadków i serpentyn. Ta wysokogórska droga, dzięki wysokim skałom wokół oraz zieleni i ciekawym zabudowaniom w górskich miasteczkach przyciąga wszystkich, którzy szukają niezwykłych doświadczeń i niezapomnianych przygód.
Gdzie znajduje się droga Transfogaraska?
Transfogarska trasa zaczyna się w Cartisoarze w łagodny sposób stopniowo zmieniając kąt nachylenia do stałego poziomu. Drogę zaprojektowano tak, by na całej nachylała się pod jednym kątem. Powoduje to ogromną trudność podczas wjeżdżania. Droga Transfogarska to serpentyny w malowniczych górach łączące Sybin w Transylwanii i Pitesti na Wołoszczyźnie, ale drogą można także dostać się do Bukaresztu.
Trasa słynąca ze spektakularnych widoków i zapory na rzece Ardżesz o wysokości 160 m. W 2011 roku drogę rozsławił Top Gear i James Bond i jest najlepszą drogą świata. Trasa transylwańska jest również jedną z najbardziej fascynujących dróg świata.
Droga Transfogaraska – historia powstania
Drogę zbudowano w latach 1970–1974. W czasie jej budowy użyto ok. 6 mln kg dynamitu i życie straciło kilkudziesięciu żołnierzy. Był to projekt na ogromną skalę i została oddana do użytku w 1974 roku, ale pracowano jeszcze nad jej formą do 1980 roku. Na całej długości droga jest wyłożona asfaltem.
Budowę zlecił Nicolae Ceaușescu na miejscu dawnych szlaków górskich i leśnych. Na początku była swoistym duktem militarnym, ponieważ dyktator po doświadczeniach związanych z „operacją Dunaj” z 1968 roku chciał sobie zapewnić drogę ucieczki podczas inwazji sowietów. Od 1970 roku ta jedna z dróg Rumunii będąca jedną ze strategicznych tras w kraju Drakuli.
Trasa Transfogarska – kiedy najlepiej jechać?
Autostrady w Rumunii to świetne miejsca na wakacje w mało znanym kraju Europy. By przejechać się jedną z najpiękniejszych dróg na Starym Kontynencie najlepiej wybrać się na przejazd od czerwca do końca października. W innym okresie z powodu na śnieg i mróz i bardzo silny wiatr droga jest zamknięta.
Przejazd Transfagarasan najlepiej zorganizować od poniedziałku do piątku, ponieważ trasa jest również jednym z ulubionych miejsc Rumunów na krótkie wycieczki w weekend. Dobrym pomysłem na przejazd jest również przełom września i października, ponieważ jest szansa na zobaczenie już ośnieżonych szczytów gór.
Ile czasu poświęcić na przejazd tej trasy?
Rumunia – wakacje samochodem to jedna z najlepszych atrakcji, jakie można zafundować spragnionej przygód rodzinie lub ekipie zakochanych w niepopularnych miejscach przyjaciół. Trasa transylwańska jest idealna na takie wypady, ale ile zajmuje jej odkrywanie?
Na przejazd wystarczą 3 maksymalnie 4 godziny, chociaż warto zapierającym dech w piersiach widokom po obu stronach tej niezwykłej drogi w kraju Vlada Palownika.
Trasa Transfogarska – atrakcje przy trasie
Z Tranforgarskiej można zjechać, by zajrzeć do pięknych i uroczych wysokogórskich miasteczek i zasmakować w lokalnym kolorycie, który jest specyficzny i często niezrozumiały. Choć trasa jest jedną z najbardziej wymagających dróg Europy, warto poświęcić jej czas i uwagę, zatrzymując się częściej i podziwiając widoki.
Trasa to nie tylko piękne miejsca w obrębie samej trasy, ale również miasteczka w Fogaraszach. Góry Fogaraskie to jedno z najbardziej malowniczych pasm górskich Europy. Są najwyższym pasmem Karpat Południowych.
Braszów
Jedno z większych miast u podnóża Fogaraszy, założyli je Sasi podążający za Krzyżakami w XIII wieku. Braszów ma ciekawy system fortyfikacyjny. W systemie są umieszczone kolejno bastiony Tkaczy, Kowali, sukienników i innych.
Większość zabytków znajduje się na Starówce. Zabytkowe kamieniczki, średniowieczny ratusz i Czarny Kościół o imponujących rozmiarach to tylko kilka miejsc wartych zobaczenia w tym jednym z górskich miast. W Braszowie warto odwiedzić również dzielnicę Şchei. To dzielnica, która leży za murami miejskimi. Znajdują się tu cerkwie – św. Mikołaja oraz św. Bartłomieja wybudowane w XIII oraz najstarsza rumuńska szkoła.
Sybin
To jeden z ostatnich przystanków na trasie transylwańskiej. Miasto powstało w 1190 roku i założyli je Sasi. W XIV wieku miasto było ważnym ośrodkiem handlowym i jednym z najważniejszych miast Siedmiogrodu.
W mieście można zobaczyć m.in. muzeum farmacji, historii naturalnej oraz broni i trofeów myśliwskich.
Zamek Poenari
Zamek powstał w pierwszych latach XIII wieku. Od XV wieku zamek stał się siedzibą Vlada Palownika, który stał się słynnym Drakulą. Z jego zamkiem przy Transfagarasan wiąże się ciekawa legenda. Gdy Palownik przejął zamek Poenari, twierdza była podniszczona. Podczas jednej z pierwszych uczt zorganizowanych przez niego jako władcę Wołoszczyzny, w ramach zemsty zabił bojarów – morderców swojego ojca i brata. Wbił ich na pale, a pozostałym kazał wspiąć się do swojego zamku i go odbudować. By zobaczyć wnętrze zamku, a raczej pozostałości z zamku trzeba podjąć wyzwanie i pokonać 1480 schodów.
Zobacz także: Zamek Poenari – prawdziwy zamek Drakuli
Zapora wodna na rzece Ardżesz
To lewy dopływ Dunaju wypływający z Gór Fogaraskich. Zapora na rzece ma 160 m wysokości i budowano ją przez 4,5 roku, kończąc budowę w 1965. Skutkiem budowy stało się powstanie sztucznego jeziora Vidaru. Trasa Transfogarska biegnie na krawędzi zapory. Przy jeziorze znajduje się mała przystań.
Jezioro Vidaru
To sztuczne jezioro o wielkości ok. 9 km2 i głębokości ok. 155-ciu m. Jezioro mimo tego, że jest sztucznym zbiornikiem wygląda zjawiskowo. Miejscami zielona woda i skały wokół sprawiają, że odwiedzający czuje się jak w raju. Jadąc trasą transylwańską warto się zatrzymać przy Vidaru i podziwiać jego bezkres.
Trasa Transfogarska – noclegi
Ze znalezieniem noclegu na trasie nie powinno być większego problemu, w regionie znajduje się sporo hoteli o różnym standardzie – od trzech gwiazdek do pięciu. Wygląd pensjonatów i hoteli jest dość oryginalny, ponieważ niektóre z nich mają ścienne oświetlenie w niebanalnym stylu.
Najpiękniejsza trasa Europy – ciekawostki
- 1. Na trasie znajduje się ponad 25 wiaduktów i ponad 800 mostów.
- 2. Trasę można przejechać rowerem i motocyklem.
- 3. Na trasie mogą pojawiać się stada owiec schodzące z okolicznych pastwisk.
