Ogród Saski w Lublinie, wzorowany na ogrodach angielskich i warszawskim Ogrodzie Saskim, zachwyca mieszkańców oraz przyjezdnych. Najstarszy park w mieście ma wiele urokliwych zakątków, ciekawą historię i sporo oryginalnych roślin. Poniższy artykuł zaprasza na spacer po zielonych alejkach lubelskiego ogrodu – przekonaj się, co czeka Cię w zielonym sercu miasta we wschodniej Polsce.
Gdzie znajduje się Ogród Saski?
Spis treści
Ogród Saski w Lublinie znajduje się przy Alejach Racławickich. Powstał tam w 1837 roku według projektu Feliksa Bieczyńskiego, a jego nazwa pochodzi od Ogrodu Saskiego znajdującego się w Warszawie. W okolicach parku znajdują się m.in.: Urząd Miasta, Urząd Stanu Cywilnego, szkoły czy Stadion Lublinianki. Jego powierzchnia wynosi około 12 hektarów.
Historia powstania ogrodu
Początki historii Parku Saskiego sięgają lat 20. XIX wieku, kiedy to władze województwa lubelskiego postanowiły, że na terenie Lublina powstanie park miejski. Jego projektantem został inżynier Feliks Bieczyński, a zaplanowaniem tamtejszej roślinności zajął się Piotr Vernier. Zaczęto poszukiwania odpowiedniego miejsca. Najpierw roboty rozpoczęły się w pobliżu rzeki, jednak teren ten nie sprzyjał pracom i zdecydowano o przeniesieniu inwestycji w okolice dzisiejszych Alei Racławickich. Wówczas były to opuszczone tereny dominikanów.
Najpierw zajęto się m.in. uformowaniem podłoża i wykopaniem fosy. Zaczęły powstawać fontanny, a teren zaczął wypełniać się roślinnością. Na początku lat 50. stworzono reprezentacyjny kwietnik z setkami róż. W parku otwarto lodziarnię, jednak nie funkcjonowała ona zbyt długo. W okolicach lat 60. miejsce stało się ważnym ośrodkiem spotkań mieszkańców i właśnie wtedy nazwano je Ogrodem Saskim. W ostatnich dekadach XIX wieku park ulegał licznym transformacjom, a wokół niego powstało murowane ogrodzenie, które zniknęło po II wojnie światowej, kiedy doszło też do innych zniszczeń obiektu. Szkody naprawiano przez kilka lat. Lata 60. XX wieku to m.in. budowa muszli koncertowej. W latach 90. zajęto się pielęgnacją tamtejszych drzew.
XXI wiek przyniósł modernizację Ogrodu Saskiego. Główne prace rozpoczęły się w 2012 roku. Renowacji uległy wtedy liczne elementy ogrodu – ścieżki, staw czy ogrodzenie. Zainstalowano też kamery i udostępniono spacerowiczom sieć Wi-Fi. Wszystkie te działania zakończyły się rok później, a cała inwestycja kosztowała prawie 13 milionów złotych.
Obiekty na terenie Ogrodu Saskiego
Park Saski to nie tylko ciekawa roślinność, ale także obiekty architektoniczne. Ogrodzenie i brama wejściowa Ogrodu Saskiego to nie wszystko, co zobaczysz przy wchodzeniu na teren obiektu. Znajduje się tam także powstały pod koniec XIX wieku domek stróża. Neogotycka budowla kiedyś stanowiła miejsce przeznaczone dla ochroniarza parku, a wraz z upływem lat jej funkcja się zmieniała. Była tam np. pizzeria czy sklep.
Warto też zwrócić uwagę na zegar słoneczny Ogrodu Saskiego. Jest on zlokalizowany w pobliżu fontanny i znajduje się w parku od 1863 roku. Otoczony ozdobną barierką zegar ma wygrawerowane nazwisko fundatora – Antoniego Szeligi Magiera. Na terenie ogrodu przez lata znajdowało się wiele obiektów, które uległy zniszczeniu lub rozebraniu. Do nowszych budowli, które zasługują na uwagę, należy muszla koncertowa. Odbywają się tam m.in. festiwale muzyczne. Dzieci mogą spędzać czas na tamtejszym placu zabaw.
Ciekawe okazy roślinne
Ogród Saski w Lublinie liczy tysiące drzew. Wśród nich znajduje się wiekowy pomnik przyrody – topola biała o obwodzie ponad 6 m. Poza tym rośnie tam mnóstwo krzewów i kwiatów, których rozmieszczenie zostało starannie zaplanowane. Rośliny tworzą ciekawe wzory i klomby – warta uwagi jest pergola z kwiatami i aleja z zieleńcami. Warto odwiedzić też znajdujący się w pobliżu jednego z dwóch stawów ogród skalny z biało-niebieskimi kompozycjami.
Przekonaj się samodzielnie, co oferuje Park Saski. Lublin cieszy się zielonym centrum miasta, bardzo chętnie odwiedzanym zarówno przez mieszkańców, jak i przyjezdnych. Będąc w stolicy województwa lubelskiego, koniecznie wybierz się na spacer po tamtejszych alejkach.
